یک فوق تخصص قرنیه در تعریف استرابیسم گفت: «استرابیسم یا انحراف چشم عبارت است از هماهنگ نبودن حرکت عضلات چشم یا عدم توانایی تمرکز بین دو چشم که باعث می‌شود چشم‌‌ها در جهات متفاوتی قرارگیرند».
دکتر نوید نیلفروشان، متخصص چشم، فوق تخصص قرنیه، شاغل در بیمارستان حضرت رسول دانشگاه علوم پزشکی ایران در گفت و گو با خبرنگار پایگاه اطلاع‌رسانی بنیان عنوان کرد که: ممکن است ناهماهنگی بین دو چشم واضح باشد و یا اینکه گاهی دیده شود. این ناهمگونی در حالی است که یک چشم مستقیماً به سمت جلو نگاه می‌کند چشم دیگر به سمت داخل، خارج، بالا و یا پایین چرخیده است. چشم چرخیده بعضی اوقات به وضعیت اصلی و مستقیم برگشته و بر عکس چشم مستقیم از موقعیت خود خارج می‌شود.
این متخصص چشم افزود: در واقع هنگامی‌که تعادل بین عضله‌های چشم و رابط‌های عصبی میان چشم و مغز به درستی عمل نکنند سبب پیدایش برخی از اختلالات رشدی و تکاملی عضله‌ها می‌شود.
وی با تاکید بر اینکه انحراف چشم ممکن است در هر رده سنی بوجود آید توضیح داد: ممکن است فرد به صورت مادرزادی به استرابیسم مبتلا باشد، یا شش ماه الی یک سال پس از تولد دچار انحراف چشمی شود. انحراف چشمی در بزرگسالان هم ممکن است به دلایل مختلف مانند ابتلا به بیماری‌های مغز و اعصاب، تصادف و ضربه، تروما و ... بوجود آید.
دکتر نیلفروشان ادامه داد: بنابراین انحراف چشم در بعضی موارد ثانوی است. چنانچه "دید" یک چشم فرد به هر علتی کاهش یابد، ممکن است فرد به انحراف چشم دچار شود. برای مثال هنگامی‌که یک چشم مبتلا به آب مروارید، مشکلات شبکیه، آب سیاه و ... می‌شود، تعادل دو چشم برقرار نمی‌شود و ممکن است چشم دیگر یا هر دو چشم انحراف پیدا کنند.
علت‌ها و نشانه‌های استرابیسم
به دیواره خارجی هر چشم، شش عضله چسبیده‌است که مسئولیت کنترل حرکات چشم را بعهده دارند. در هر چشم، دو عضله چشم را به سمت راست یا چپ می‌برند. چهار عضله دیگر مسئولیت حرکت چشم به سمت بالا و پایین و یا کنترل حرکات مورب چشم را بعهده دارند. برای تمرکز هر دو چشم بروی یک نشانه مشخص، لازم است تمامی عضلات چشم با یکدیگر و با عضلات همکار چشم مقابل هماهنگ باشند. هر علتی که در این هماهنگی اختلال ایجاد کند می‌تواند منجر به استرابیسم شود.
نقش کنترلی مغز نیر بر عضلات چشم از اهمیت بسزایی برخوردار است. بنابراین کودکان مبتلا به مشکلات مغزی از قبیل فلج مغزی، عقب افتادگی مغزی، هیدروسفالی و تومورهای مغزی اغلب دچار استرابیسم می‌شوند. هر عاملی که منجر به کاهش بینایی شود مانند عیب انکساری، آب مروارید، صدمات چشمی و ... می‌تواند عاملی برای پیدایش استرابیسم باشد.
اصلی ترین علامت استرابیسم، در واقع چشمی است که در جای خود قرار ندارد. گاهی طفل در نور آفتاب یک چشم خود را می‌بندد و گاه با کج کردن سر خود به یک موقعیت بخصوص تلاش می‌کند که از هر دو چشم خود استفاده کند و گاه بصورت خستگی شدید چشم و سردرد در حین فعالیت چشمی و گاهی نیز علایم فقدان یک عمق مناسب نیز دیده می‌شود. افراد بالغی که دچار استرابیسم می‌شوند نیز اغلب از دوبینی شکایت دارند.
جدیدترین درمان استرابیسم
این متخصص قرنیه به این سوال که جدیدترین راه‌های درمانی برای بیماری انحراف چشم در کودکان و بزرگسالان چیست؟ اینگونه پاسخ داد: بیماری انحراف چشم انواع گوناگون و درمان‌های مختلفی دارد. درمان‌ها بستگی به سن بیمار دارد و شامل تجویز عینک، جراحی، درمان تنبلی چشم با بستن چشم، استفاده از داروهای خاص و... می‌شوند. اگر انحراف چشم یک بیماری ثانویه باشد، یعنی بیماری دیگری باعث به وجود آمدن آن شده باشد، ابتدا باید بیماری اولیه را درمان کرد.
دکتر نیلفروشان در پایان تاکید کرد: نکته مهم، مخصوصا در باره کودکان این است که انحراف چشم می‌تواند موجب تنبلی چشم شود. بنابراین باید حتما برای درمان آن اقدام کرد. البته نمی‌توان گفت همه درمان‌ها قطعی هستند. درمان گاهی سلامت کامل را به بیمار بازمی‌گرداند و هم گاهی بیمار بهبود نسبی می‌یابد و در هر فرد نیز متفاوت است.
انتهای پیام/